Alex

Alex

email Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Χαρουπιά: Αυτό είναι το δέντρο εργοστάσιο και ένας χαμένος Ελληνικός θησαυρός

Η χαρουπιά ή Κερωνία η έλλοβος,  είναι δέντρο μεγάλο που μπορεί να φτάσει σε ύψος και τα 13 μέτρα. Βρίσκεται αυτοφυής σε πολλές περιοχές της Μεσογείου και στην Ελλάδα, αλλά και καλλιεργείται σε φυτώρια για τον καλλωπισμό δρόμων και πάρκων.
Στο λεκανοπέδιο της Αθήνας έχουν απομείνει πολλά δέντρα κυρίως για διακοσμητικούς λόγους. Περπατώντας πριν τα Χριστούγεννα επί της Θηβών, σκόνταψα σε αμάζευτα χαρουποκέρατα, και αυτό με έκανε να προσέξω τα πανύψηλα ξεχασμένα δέντρα, αμάζευτα και φορτωμένα με καρπούς.
Οι καλλιεργούμενες ποικιλίες κατατάσσονται σε δύο μεγάλες ομάδες: τα κοντοχάρουπα και τα μακροχάρουπα. Σημαντική όμως είναι η άγρια χαρουπιά (η κερωνία η έλλοβος), όπου οι καρποί της είναι πλούσιοι σε ζάχαρη. 
Άλλες ονομασίες : Κερωνιά, Ξυλοκερατιά, Κουντουριδιά, Ψωμί του Άγιου Ιωάννη,κ.ά.Λατινικό όνομα: Ceratonia siliqua. Οικογένεια  Φαβίδες ή Χεδρωπά (Leguminosae).
Άνθιση-συλλογή-χρησιμοποιούμενα μέρη: Τα άνθη βγαίνουν στα μέσα του φθινοπώρου όπου και συλλέγονται μαζί με τα φύλλα, και οι λοβοί στα τέλη Ιουλίου.
Η συγκομιδή των καρπών της προηγούμενης χρονιάς στην αρχαιότητα ξεκινούσε με την εμφάνιση του αστερισμού του Κυνός, στα τέλη Ιουλίου. Το αλεσμένο περικάρπιο δίνει αλεύρι πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά για ζωοτροφές αλλά και τους ανθρώπους, ενώ το ξύλο της είναι σκληρό και βαρύ,  κατάλληλο για πολλές χρήσεις.
Τα πλούσια σε σάκχαρα χαρούπια σήμερα χρησιμοποιούνται κυρίως σαν ζωοτροφή και στη βιομηχανία. Οι  καρποί της όμως υπήρξαν κάποτε πολύτιμοι και για τη διατροφή των ανθρώπων.
Διατροφική αξία
Τα χαρούπια είναι γλυκά, εύγευστα και θρεπτικά, και τάισαν πολύ κόσμο κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.
 
 Κι αυτό γιατί παρά την σκουρόχρωμη και ζαρωμένη σάρκα τους, περιέχουν πρωτεΐνες, βιταμίνες, μέταλλα όπως ασβέστιο και σίδηρο,κ.ά .Δέντρο εργοστάσιο, που θυμόμαστε σε περιόδους πολέμων και λιμών, που η τροφή είναι  δυσεύρετη. 
Περιέχουν σάκχαρο σε μεγάλη αναλογία (50%) από το οποίο το 30% είναι σταφυλοσάκχαρο, 10% πρωτεΐνη, και 6% λίπος. Επίσης περιέχουν βιταμίνες Α, και D, βιταμίνες της ομάδας Β και καροτίνη ,κάλλιο, μαγνήσιο, ασβέστιο, φώσφορο, σίδηρο, μαγγάνιο, χαλκό, χρώμιο, νικέλιο, λίγο ισοβουτυρικό οξύ (που ευθύνεται για  την ελαφρώς δυσάρεστη μυρωδιά), ταννίνες, ινώδεις ουσίες όπως λιγνίνη (επιδρά κατασταλτικά στη χοληστερίνη, έχει θετικά αποτελέσματα  κατά του διαβήτη και της παχυσαρκίας), βλέννα, κυτταρίνη και τουλάχιστον ακόμη  6 αντιοξειδωτικές ουσίες. Είναι εύπεπτα και δεν προκαλούν αλλεργίες.
Τα χαρούπια είναι και σήμερα χρήσιμα καθώς δεν περιέχουν γλουτένη, στην οποία πολλά άτομα είναι αλλεργικά. Επίσης μπορούν να αξιοποιηθούν για τη δημιουργία γλυκών.
Άλλες χρήσεις:  
Σαν σακχαρούχος καρπός  μετά από ζύμωση και απόσταξη παρέχουν αλκοόλη σε ποσοστό 25%. Οι άγουροι λοβοί περιέχουν δεψικές  και χρωστικές ουσίες που χρησιμοποιούνται στη βαφή υφασμάτων.  Οι σπόροι των χαρουπιών αποτελούν πολύτιμο βιομηχανικό υλικό. Από αυτούς εξάγεται κυτταρίνη που χρησιμοποιείται στην κατασκευή φωτογραφικών πλακών, στη χαρτοβιομηχανία και αλλού.
Επίσης εξάγεται κόμμι χρήσιμο  και τη βιομηχανία τροφίμων,και τη  φαρμακευτική. Το κόμμι  κυκλοφορεί σαν πρόσθετη ουσία για τα τρόφιμα με την επισήμανση (Ε 410) και χρησιμεύει σαν μέσο πήξης. Από το δέντρο εξάγονται βαφικές και κολλητικές ουσίες κατάλληλες για την βυρσοδεψία, την υφαντουργία και τη βιομηχανία χαρτιού, το έλαιο των καρπών χρησιμοποιείται στη σαπωνοποιία. Η χαρουπιά είναι είδος δασικό, γεωργικό, βιομηχανικό και καλωπιστικό. Το ξύλο της  χρησιμοποιείται σε ξύλινες διακοσμήσεις, το καρδιόξυλό της στην επιπλοποιεία,  και τη βαρελοποιεία, δίνει ξυλάνθρακες αρίστης ποιότητας, ο φλοιός και τα φύλλα της χρησιμεύουν στη βαφική.
Στην Κύπρο που καλλιεργείται αδιάλειπτα, το 90% της παραγωγής εξάγεται σε διάφορες μορφές (χαρουπάλευρο, ολόκληρος καρπός, χαρουποπυρήνας, αλεσμένα, γόμα). Η χαρουπιά καλλιεργείται εύκολα και ευδοκιμεί σε όλα τα εδάφη εκτός από τα υγρά και τα άπορα, και μπορεί να αντέξει σε έκτακτες χαμηλές θερμοκρασίες 2o-3ο C κάτω από το μηδέν. Το δέντρο προτιμά τις ηλιόλουστες θέσεις γι’αυτό καλλιεργείται συχνότερα σε θερμές εύκρατες ζώνες.
Οι σπόροι συγκομίζονται κατά τη θερινή περίοδο. Ένα  ώριμο  δέντρο που καλλιεργείται σε ευνοϊκές κλιματικές συνθήκες και  γόνιμο έδαφος μπορεί να αποδώσει έως και 400 κιλά φασόλια. Η καρποφορία της αρχίζει συνήθως το 6-7 έτος και συνεχίζεται για πολλά χρόνια.
Στην Κύπρο σήμερα κυριαρχούν τρεις ποικιλίες της χαρουπιάς, η Τηλλυρίας, τα κουντούρκα και τα κουμπωτά. Στην Ανώγυρα λειτουργεί Μουσείο Παστελιού, με στόχο την παρουσίαση του παραδοσιακού  παστελιού με βασικό συστατικό του το χυμό των χαρουπιών.   
Η Χαρουπιά ήταν γνωστή στους αρχαίους Έλληνες οι οποίοι την καλλιεργούσαν για τους καρπούς της. Από τη λέξη κεράτιον όπως ονομαζόταν από παλιά ο καρπός της καθιερώθηκε και η λέξη καράτι, όταν το βάρος του σπόρου των χαρουπιών ορίστηκε σαν η πιο μικρή μονάδα μέτρησης για το χρυσό και τους πολύτιμους λίθους.
Στη λαϊκή ιατρική χρησιμοποιούσαν το τσάι από κοπανισμένα χαρούπια για τα παιδιά που έπασχαν από βρογχίτιδα ή κοκκίτη.
Στους δύσκολους καιρούς πολύς κόσμος φούρνιζε τους σπόρους, τους άλεθαν και ανακάτευαν τη σκόνη  με το λιγοστό αλεύρι για την παρασκευή του απαραίτητου για την οικογένεια ψωμιού, και ακόμη μ’αυτό το αλεύρι αντικαθιστούσαν τον καφέ.
Βράζοντας τα χαρούπια παρασκεύαζαν  «χαρουπόμελο» το οποίο και χρησιμοποιούσαν σαν  κύρια γλυκαντική ουσία.
Ο φλοιός του  δέντρου έχει ισχυρή στυπτική δράση, και χρησιμοποιήθηκε πολύ στο παρελθόν  για την αντιμετώπιση  πολλών παθήσεων του πεπτικού  όπως διάρροια, δυσεντερία, στον ερεθισμό του στομάχου και στις αλλεργίες, τον επίμονο  βήχα, τα κρυώματα και τον πονόλαιμο.
 Οι χαρουπιές έχουν ιδιότητες που υποστηρίζουν με πολλούς τρόπους την υγεία.
Τα χαρούπια  αποσπώνται με τα χέρια ή με ραβδισμό από τα δέντρα και συγκεντρώνονται σε υπόστεγα ή σε ειδικούς κλιβάνους για να ξεραθούν και αποθηκεύονται. Η χαρουπιά προσβάλλεται από πολλά φυτικά παράσιτα και έντομα που η καταπολέμησή τους είναι αρκετά δύσκολη.
Οφέλη για την υγεία: 
Δρα ως στυπτικό, καταπραϋντικό, μαλακτικό και καθαρτικό. Βοηθά σε προβλήματα μειωμένης λίμπιντο και δρα κατά της μείωσης του αριθμού των σπερματοζωαρίων. Βοηθά σε προβλήματα βρογχικού άσθματος. Ο πολτός του φρέσκου λοβού είναι ελαφρά ευκοίλιος, ενώ το αλεύρι από τους λοβούς θεραπεύει τη διάρροια, και ανακουφίζει σε ερεθισμούς της κοιλιάς.
Σαν τσάι  είναι καταπραϋντικό και μαλακτικό, επίσης στυπτικό. Αυτές οι δράσεις μοιάζουν αντιφατικές. Είναι όμως  κλασικό χαρακτηριστικό της δράσης των φυτών όπου, τα μέρη τους επιδρούν διαφορετικά  ανάλογα με το σημείο του φυτού και τον τρόπο παρασκευής τους. Οι σπόροι είναι στυπτικοί και καθαρτικοί. Ο φλοιός είναι έντονα στυπτικός. Χρήσιμα ακόμη θεωρούνται τα φύλλα και τα άνθη του φυτού, σε παθήσεις του φάρυγγα. Το αλεύρι χρησιμοποιείται από τη βιομηχανία καλλυντικών για τη σύσφιξη και την ανάπλαση του δέρματος.
Ιδέες
-Χαρουπόπιτα
-Χαρουπόμελο.
-Λοσιόν.
Περιποίηση του δέρματος: Κάνει το δέρμα σφιχτό και στιλπνό, βοηθά στην ανόρθωση του γυναικείου στήθους. Βράζουμε ίση ποσότητα νερού και χαρουπιών (ποσότητα νερού που  να σκεπάζει τα χαρούπια) για 30 λεπτά. Το φιλτράρουμε και κρατάμε το νερό.
Πλενόμαστε, και  λουζόμαστε με αυτό το νερό.
Χαρουπόμελο: Λέγεται το σιρόπι από χαρούπια. Χρησιμοποιείται εκτός από τα γλυκά,και  σε προβλήματα του αναπνευστικού συστήματος. Οι διαβητικοί δεν πρέπει να το χρησιμοποιούν,αν και τα  προϊόντα από το υπόλοιπο δέντρο τους ωφελούν. 
Προοπτικές
1. Αναδασώσεις : Η χαρουπιά είναι σπουδαίο διακοσμητικό φυτό. Είναι όμως ακόμη σπουδαιότερη σαν δασικό δέντρο. Εμποδίζει την εξάπλωση της φωτιάς, αντίθετα απ’ ό,τι συμβαίνει με το πεύκο και είναι κατάλληλη για αναδασώσεις. Και όσο και αν ο εμπορικός ρόλος της χαρουπιάς στις μέρες μας έχει υποβαθμιστεί, ο περιβαλλοντικός της ρόλος είναι σπουδαίος γιατί  μπορεί να επιβιώνει σε άγονα και ξηρικά ασβεστολιθικά εδάφη. Πολλές περιοχές οφείλουν στη χαρουπιά το πράσινο χρώμα τους, ενώ συγχρόνως το πλούσιο ριζικό της σύστημα συγκρατεί και προστατεύει το έδαφος από τη διάβρωση. Η χαρουπιά μπορεί να καλύψει  εγκαταλελειμμένες ή άγονες  και θαμνώδεις εκτάσεις, ακόμη και βραχώδη εδάφη. Οι αναδασώσεις στις εκτάσεις αυτές, μπορούν να   σταματήσουν τις διαβρώσεις, να αλλάξουν τη φυσιογνωμία των περιοχών,να δώσουν νέες δυνατότητες και να κάνουν τα μέρη πιο ελκυστικά για τους επισκέπτες.
2. Το μεγαλύτερο μέρος της ψίχας των χαρουπιών που παράγονται σήμερα, χρησιμοποιείται γιαζωοτροφή. Η αξία του σε αμυλαξία είναι μικρότερη όταν συγκριθεί με άλλες κτηνοτροφές (καλαμπόκι 780 μονάδες, κριθάρι 689 μονάδες και χαρούπι 500 μονάδες).
Όμως η τιμή του το κάνει οικονομικότερη κτηνοτροφή, και όταν  αναμιγνύεται με άλλες ζωοτροφές  βελτιώνει τη γεύση τους με αποτέλεσμα να  καταναλώνονται πιο ευχάριστα από τα ζώα.
3. Διάφορα Εθνικά και Ευρωπαϊκά προγράμματα χρηματοδοτούν και προωθούν κατά καιρούς την επέκταση των φυτειών της χαρουπιάς.
4. Τα  χαρούπια είναι τροφή ικανοποιητικά θρεπτική αφού περιέχει μεγάλο αριθμό μετάλλων, ιχνοστοιχείων, βιταμινών και πρωτεϊνών. Περιέχει ασβέστιο σε τριπλάσια αναλογία από το γάλα, (350 mg ανά 100 gr) σε σύγκριση με το γάλα (120 mg Ca ανά 100 gr),επίσης φώσφορο, σίδηρο, μαγνήσιο, κάλιιο, πυρίτιο κ.ά.)
5. Το παραδοσιακό κρητικό χαρούπι αξιοποιείται ξανά από τη μονάδα *»Creta Carob» που αναπτύσσεται στην περιοχή του Ρεθύμνου. Η επιχείρηση παίρνει τα χαρούπια από τους παραγωγούς της περιοχής και παράγει μια μεγάλη σειρά προϊόντων για  την ανθρώπινη διατροφή: Χαρουπάλευρο, σιρόπι χαρουπιού, αλεσμένο χαρούπι για τσάι, υποκατάστατο του  καφέ και του κακάο από επεξεργασμένη σκόνη χαρουπιού, παξιμάδια από χαρουπάλευρο. Τα προϊόντα κυκλοφορούν τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Η τιμή τους για τον καταναλωτή είναι εξαιρετικά προσιτή.
Που τα βρίσκουμε;
Στο εμπόριο, θα βρούμε τα  χαρούπια σε μορφή πλάκας, σκόνης ή σαν σιρόπι, και λόγω των χαμηλών θερμίδων, σε γλυκά να αντικαθιστούν τη σοκολάτα ή τη ζάχαρη. Τα τελευταία χρόνια στα καταστήματα με είδη φυσικής διατροφής έχουν κάνει ξανά την εμφάνισή τους παράγωγα του χαρουπιού όπως το χαρουπόμελο και το χαρουπάλευρο.
 Ξεχασμένοι θησαυροί όπως το χαρούπι υπάρχουν πολλοί, αρκεί να ενδιαφερθούμε να τους ψάξουμε…
 
 
 
 

Μοντέρνα ελληνική σαλάτα

Υλικά για μια σαλάτα :

150γρ τοματίνια
15γρ φρέσκο κρεμμύδι
50γρ ελιές
1κ.σ. Κατίκι Δομοκού
λίγο κρίταμο
50γρ παξιμάδι χαρουπιού τριμμένο και σπασμένο στο χέρι σε χοντρά κομμάτια
1κ.σ. pesto σταμναγκάθι

Τρόπος παρασκευής :

Τοποθετούμε όλα τα υλικά σε μια μπασίνα εκτός από το Κατίκι Δομοκού τα ανακατεύουμε όλα μαζί τα βάζουμε στο πιάτο που θέλουμε και από πάνω τοποθετούμε  το Κατίκι Δομοκού

Καλή επιτυχία !

Για το pesto σταμναγκάθι

Υλικά:
300γρ Σταμναγκάθι blanchir
25γρ Παρμεζάνα
10γρ  Σκόρδο
160γρ  Ελαιόλαδο
5γρ Πετιμέζι
30γρ Φιλέ αμυγδάλου

5γρ αλάτι

2γρ πιπέρι τριμμένο

Τρόπος παρασκευής :

Τα βάζουμε όλα μαζί σε ένα μίξερ χειρός  κ χτυπάμε πολύ καλά.

 

 

Ο Στράτος Ιωσηφέλης είναι Σεφ και διδάσκει στα ΙΕΚ PRAXIS. Δείτε τι ακριβώς έχει κάνει στον σύνδεσμο:

http://www.iekpraxis.gr/ekpaideyths/stratos-iosifellis

 

Pure Drops: τα καλύτερα προϊόντα της ελληνικής γης στο εξωτερικό!

Η εταιρία Longcrest Ltd τυποποιεί και διαθέτει τα καλύτερα προϊόντα της Ελληνικής γης αποκλειστικά στο εξωτερικό, χρησιμοποιώντας το brand name PURE DROPS. Ελληνικά προϊόντα Pure Drops πωλούνται ήδη στην Ολλανδία, Γερμανία, Ιταλία, Αγγλία και Αμερική.

Η εταιρεία χρησιμοποιεί την καλύτερη ποιότητα ελαιόκαρπων από την περιοχή του Άργους και σταφυλιών από την περιοχή της Νεμέας, από παραγωγούς που ακολουθούν ήπιες και συμβατές με το περιβάλλον καλλιέργειες. Ελαιόλαδο, ελιές, φέτα, κρασί, ξίδι, αρτοποιήματα χωρίς γλουτένη και μέλι είναι μόνο μερικά παραδείγματα από την πλούσια γκάμα των προϊόντων με την ένδειξη Pure Drops.

Our Wines

Τα PURE DROPS διατίθενται με απόλυτο σεβασμό στον καταναλωτή στηριζόμενα στις υψηλές προδιαγραφές,  μετά από συνεχείς ποιοτικούς ελέγχους, καθώς και στην ελκυστική τους εμφάνιση. Για μία ακόμη χρονιά, λοιπόν, η Longcrest Ltd συνεχίζει να συσκευάζει και να διαθέτει τα προϊόντα PURE DROPS με τις καλύτερες γεύσεις της Ελλάδας σε όλον τον κόσμο!

 
 
 
 

Μακαρόνια με κιμά τεκίλας και φινόκιο

Υλικά
ελαιόλαδο
1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο
2 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένες
1 ποτήρι του κρασιού καλής ποιότητας τεκίλα
500 γρ. άπαχο βοδινό
500 γρ. χοιρινό κιμά
4 φέτες καλής ποιότητας μπέικον
1-2 φρέσκα φύλλα φασκόμηλου
1/4 της ρίζας φινόκιο
Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ένα κλαδάκι σέλινο
1 μικρό καρότο ψιλοκομμένο ή τριμμένο
Μερικά κλωναράκια θυμάρι
1/2 ματσάκι μαϊντανό
3 κ.σ. πελτέ ντομάτας
1 κονσέρβα ντομάτες
350 ml. ζωμό μοσχάρι
Αλάτι και πιπέρι
2 κ.σ. βαλσάμικο ξίδι
 
Βήματα
1
Ζεσταίνουμε το ελαιόλαδο σε κατσαρόλα και τσιγαρίζουμε το κρεμμύδι και το μπέικον μέχρι να μαλακώσουν - περίπου 8 λεπτά. Ρίχνουμε τους κιμάδες , το μάραθο, το καρότο και το σκόρδο και μαγειρεύουμε μέχρι να σβολιάσουν οι κιμάδες.
2
Πρόσθετε την τεκίλα και αφήστε να εξατμιστεί ρίξτε την πάστα ντομάτας, τα βότανα, μπαλσάμικο και το σκόρδο και αφήστε το λίγα λεπτά. Μετά ρίξτε τις ντομάτες από την κονσέρβα και το ζωμό και αφήστε να πάρουν μια βράση. Χαμηλώστε αρκετά και αφήστε το μια ώρα και μέχρι να δέσει η σάλτσα στην ησυχία του. Ρίξτε το αλάτι και το πιπέρι στα μισά.
3
Σερβίρετε με ζυμαρικά όπως ταλιατέλες ή λινγκουίνι ή μακαρόνια νούμερο 6 και με το τυρί που αρέσει σε εσάς.
 
 
Ο Βασίλης Πατσής είναι Σεφ και παρουσιάζει το "ΠΑΣ...ΜΑΓΕΙΡΕΥΟΝΤΑΣ" στην ΚρήτηTV! 
 
 
 

Οι βασικοί κανόνες συνδυασμού ελαιόλαδου-φαγητού

Το ελαιόλαδο διακρίνεται ανάλογα με τα χαρακτηριστικά του που σημαίνει πως όλα τα ελαιόλαδα δεν είναι κατάλληλα για όλα τα φαγητά.
Σε γενικές γραμμές το ελαιόλαδο συνδυάζεται βάσει ομοιότητας γεύσεων. Αυτό σημαίνει ότι:
 Tα φαγητά που έχουν λεπτή και διακριτική γεύση συνοδεύονται από ελαιόλαδα με ελαφρύ (ήπιο) φρουτώδες, ενώ φαγητά με πιο έντονες και χαρακτηριστικές γεύσεις, συνοδευονται από ελαιόλαδα με μέσης ή δυνατής έντασης φρουτώδους, ικανά να δηλώσουν την παρουσία τους και να συναγωνιστούν σε ένταση τις γεύσεις του πιάτου.
Ελαιόλαδα που παρουσιάζουν έντονη πικράδα συνοδεύουν επιτυχημένα υλικά με παρόμοια χαρακτηριστικά. Π.χ σαλάτες με ραδίκια ή άλλα πικρά χόρτα, κολοκυθάκια ή μελιτζάνες στα κάρβουνα ή ακόμα και κόκκινο κρέας στα κάρβουνα(π.χ. tagliata).
Ελαιόλαδα με έντονες πικάντικες νότες δίνουν χαρακτήρα σε πιάτα με έντονες γεύσεις και γεμάτο σώμα όπως: σούπες οσπρίων, κόκκινο κρέας στα κάρβουνα, μπρουσκέτες, δυνατές κόκκινες σάλτσες με βάση τη ντομάτα.
Ελαιόλαδα που έχουν γλυκές νότες και ήπιο φρουτώδες συνοδεύουν επιτυχημένα λευκά κρέατα, ψάρια βραστά ή στον ατμό κ.α.
Ελαιόλαδα με «πράσινα» αρώματα (κομμένο γρασίδι, φύλλο ντομάτας, άγουρη μπανάνα κ.α) συνήθως  μέσου φρουτώδους, δίνουν μια φρεσκάδα στα πιάτα μας και σε μερικές περιπτώσεις καλύπτουν κάποιες γεύσεις με τον χαρακτήρα τους χωρίς όμως να τις «καπελώνουν».
Σε γενικές γραμμές διαλέγοντας για να συνοδεύσουμε τα πιάτα μας ένα ισορροπημένο ελαιόλαδο μέτριου φρουτώδους δεν θα κάνουμε λάθος. Εκτός από τα πιάτα με λεπτές γεύσεις, σε όλες τις άλλες περιπτώσεις θα ταιριάζει μια χαρά.
Βασίλης Αϊβάζογλου, Ιδιοκτήτης G.E.T.|Greek Exquisite Tastes
 
 
 
 

Το Δολιανίτικο : Ελιές που κολυμπούν στη γεύση!

Ένα ανδρόγυνο από τα Δολιανά της Αρκαδίας, η Γεωργία και ο Κωνσταντίνος Μπουτσιάνης, αποφάσισαν πριν 12 χρόνια να κάνουν ένα παραπάνω βήμα στην παραγωγή ελιάς. Έχοντας συνολικά 100 στρέμματα πράσινης χονδροελιας Δολιανών, μια ποικιλία που ξεχωρίζει από τις ελιές των άλλων πόλεων, καθώς θεωρείται από τις μεγαλύτερες σε μέγεθος καρπού στην Ελλάδα, το ανδρόγυνο έφερε την επανάσταση στην παραγωγή και εμπορία ελιάς!
Η πρωτοπορία τους ήταν η εξής: Έβαλαν τις ελιές σε μια συσκευασία (vacuum) χρησιμοποιώντας πάντα εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο και βότανα του βουνού και έκαναν αυτό που όλοι λένε... "από το χωράφι στο ράφι".

FB IMG 1513712466877
Έτσι, σιγά σιγά το προϊόν άρχισε να γίνεται πιο γνωστό χρόνο με το χρόνο, φτάνοντας τελικά σε μια χρονιά σταθμό για την μικρή τους επιχείρηση. Ανάμεσα σε 7 διαφορετικές ελιές από όλη την Ελλάδα, στην τυφλή γευσιγνωσία του γαστρονόμου, το Δολιανίτικο πήρε το πρώτο βραβείο ποιότητας στην Ελλάδα.

Βραβείο που ασφαλώς δεν καθησύχασε τη Γεωργία και τον Κωνσταντίνο αλλά τους έκανε ακόμα πιο εργατικούς για να φτάσουν γευστικά ακόμα πιο ψηλά την ελιά Δολιανών.

Την χονδροελια Δολιανών την βρίσκει κανείς σε διάφορες γεύσεις. Με πάπρικα η με chilli, με βότανα του βουνού και αρωματικά του κήπου, καθώς και τσακιστή με ρίγανη.

Στόχος τους είναι να κάνουν ακόμα πιο γνωστό το ξεχωριστό προϊόν του τόπου τους. Τα Δολιανά Αρκαδίας.

 
 
 
 

Ζητούν με έγγραφο από Μακεδονικό προιόν να αφαιρέσει τον όρο Μακεδονία από την συσκευασία του

Σε μία άκρως προκλητική κίνηση προχώρησε η Καναδική αυτοαποκαλούμενη “Μακεδονική” ένωση σε ένα από τα παγκοσμίως αναγνωρισμένα Μακεδονικά superfoods.
Η ένωση των εθνικιστών Σκοπιανών του Καναδά με επιστολή τους ζητούν από την εταιρεία “Greece to you” να αποσύρει όλα τα προϊόντα της που εστάλησαν στον Καναδά και αναγράφουν ως περιοχή προέλευσης την Μακεδονία και ως χώρα προέλευσης φυσικά την Ελλάδα.
Μάλιστα οι ενέργειές τους, έγιναν ακόμα πιο εμπρηστικές όταν σε τοπική τους εφημερίδα θρασύτατα στιγματίζουν τα διεθνούς φήμης Ελληνικά superfoods με βάση το μέλι βάζοντας την φωτογραφία του βραβευμένου προϊόντος, το οποίο μάλιστα έχει ψηφιστεί και ως το καλύτερο superfood του κόσμου.
Γράφοντας ως τίτλο “Απαγορεύεται να χρησιμοποιείται τον όρο Μακεδονία στις συσκευασίες σας. Μακεδόνες είμαστε μόνο εμείς”.
 
Φυσικά η εταιρεία απάντησε σε έντονο ύφος και όπως ακριβώς άρμοζε σε μία τέτοια περίπτωση στέλνοντας μάλιστα την φωτογραφία που κυκλοφορεί σε όλα τα προφίλ στο facebook με το πρόσωπο του ιδιοκτήτη λέγοντας στον επίλογο της το γνωστό “Μολών λαβέ”.
Τελικά η εταιρεία συνεχίζει την ραγδαία ανοδική της πορεία κάνοντας εξαγωγές σε 31 χώρες χωρίς φυσικά να αλλάξει την συσκευασία της.
Το προϊόν για το οποίο έγινε το θέμα είναι αυτό που κατέκτησε πρόσφατα την πρώτη θέση σε παγκόσμιο διαγωνισμό γευσιγνωσίας, συσκευασίας και αγνότητας.
 
 
 
 
 

Πρόσθετα τροφίμων: Πιθανώς καρκινογόνοι κωδικοί «Ε» σε οδοντόκρεμες και τρόφιμα

Μια πρόσθετη ουσία, το διοξείδιο του τιτανίου, γνωστό και ως Ε171, που χρησιμοποιείται ευρέως σε οδοντόπαστες, τρόφιμα και άλλα προϊόντα, μπορεί να είναι καρκινογόνο, σύμφωνα με μια νέα γαλλική επιστημονική έρευνα.
 Πειράματα σε ζώα (αρουραίους) έδειξαν ότι η ουσία Ε171 προκάλεσε προκαρκινικές αλλοιώσεις του παχέος εντέρου σε 40% των πειραματόζωων που την ήπιαν μαζί με το νερό τους. Οι αλλοιώσεις αυτές δεν είναι κακοήθεις, αλλά μπορούν να γίνουν σταδιακά.
 Το Ε171 χρησιμοποιείται σε γλυκά, σοκολάτες, μπισκότα, τσίχλες, αντηλιακά, οδοντόπαστες, χρώματα και άλλα καταναλωτικά προϊόντα.
 Προηγούμενες έρευνες της Διεθνούς Υπηρεσίας Ερευνών για τον Καρκίνο (IARC) είχαν δείξει ότι η εισπνοή του Ε171 μπορεί να είναι καρκινογόνα. Όμως η νέα μελέτη είναι η πρώτη που δείχνει ότι κάτι παρόμοιο μπορεί να συμβαίνει και όταν η ουσία εισέσχεται στον οργανισμό από το στόμα και το στομάχι.
 Οι ερευνητές του Εθνικού Ινστιτούτου Γεωπονικών Ερευνών της Γαλλίας, με επικεφαλής τον δρα Ερίκ Ουντό του Πανεπιστημίου της Τουλούζης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Scientific Reports", σύμφωνα με τη βρετανική «Τέλεγκραφ», έδωσαν σε αρουραίους να πιουν νερό με Ε171 επί 100 μέρες, σε ποσότητα ανάλογη με αυτή που καταναλώνουν οι άνθρωποι μέσω των τροφών, καλλυντικών κ.α.
 Το Ε171 απορροφήθηκε από το έντερο και πέρασε στο αίμα, μέσω του οποίου εξαπλώθηκε σε άλλα σημεία του σώματος. Οι προκαρκινικές αλλοιώσεις (σαν πολύποδες) εμφανίσθηκαν σε τέσσερα ζώα στα δέκα που είχαν πιει νερό με την εν λόγω ουσία, αλλά σε κανένα πειραματόζωο που δεν είχε πιει νερό με Ε171. Επίσης, το Ε171 βρέθηκε να εξασθενεί το ανοσοποιητικό σύστημα των ζώων.
 Προς το παρόν, είναι ασαφές κατά πόσον αυτά τα ευρήματα έχουν ισχύ και στους ανθρώπους. Οι ερευνητές, πάντως, προειδοποίησαν ότι το Ε171 πιθανώς αποτελεί πηγή μεγαλύτερης ανησυχίας για τα παιδιά που καταναλώνουν πολλά γλυκά.
 Ήδη, η γαλλική κυβέρνηση διέταξε άμεση έρευνα για την ασφάλεια του Ε171, στο πλαίσιο ευρύτερης μελέτης για την ασφάλεια των διαφόρων νανοϋλικών στη δημόσια υγεία. Τα αποτελέσματα του πορίσματος αναμένονται έως το τέλος Μαρτίου.
 Πρόσθετα τροφίμων: Τι είναι οι κωδικοί “Ε” στις ετικέτες
 Τα πρόσθετα τροφίμων είναι ουσίες που προστίθενται σκόπιμα στις τροφές, για να εκτελέσουν ορισμένες τεχνολογικές λειτουργίες, όπως για παράδειγμα να ενισχύσουν το χρώμα, τη γεύση και τη διάρκεια ζωής των τροφίμων.
 Στην Ευρωπαϊκή Ένωση όλα τα πρόσθετα τροφίμων προσδιορίζονται από έναν κωδικό αριθμό με την ένδειξη “E”. Είναι υποχρέωση κάθε παραγωγού και πωλητή να αναγράφονται όλοι αυτοί οι κωδικοί στην ετικέτα του προϊόντος που φτάνει στα χέρια του καταναλωτή. Οι ετικέτες των προϊόντων πρέπει να προσδιορίζουν τόσο την λειτουργία της πρόσθετης ουσίας στο τελικό προϊόν (π.χ. χρώμα, συντηρητικό) και την συγκεκριμένη ουσία που χρησιμοποιείται, είτε με άμεση αναφορά στον κατάλληλο κωδικό “Ε” ή στο όνομα του (π.χ. Ε 415)
 Τα πιο κοινά πρόσθετα να εμφανίζονται στις ετικέτες των τροφίμων είναι τα αντιοξειδωτικά (για να μην χαλάνε τα προϊόντα εξαιτίας της φυσικής οξείδωσης από την επαφή με την ατμόσφαιρα), τα χρώματα, οι γαλακτωματοποιητές, οι σταθεροποιητές, οι πυκνωτικές και πηκτικές ουσίες, τα συντηρητικά και οι γλυκαντικές ουσίες.
 Τι ισχύει στην Ευρωπαϊκή Ένωση με τα πρόσθετα στις τροφές
 Σύμφωνα με τη νομοθεσία της ΕΕ, όλα τα πρόσθετα τροφίμων πρέπει να παίρνουν έγκριση από ειδική επιτροπή, για να μπορούν να χρησιμοποιούνται σε τρόφιμα που διατίθενται εντός των χωρών-μελών της Ένωσης.
 Μόλις εγκριθεί, η πρόσθετη ουσία συμπεριλαμβάνεται στον κατάλογο των επιτρεπόμενων προσθέτων τροφίμων της ΕΕ, όπως αυτά ορίζονται στον κανονισμό ΕC 1333/2008, ο οποίος καθορίζει επίσης τους όρους χρήσης. Τα επιτρεπόμενα πρόσθετα τροφίμων πρέπει να ακολουθούν τα εγκεκριμένα κριτήρια καθαρότητας, όπως αυτά καθορίζονται στον κανονισμό της 231/2012 της ΕΕ.
 
Δείτε ΕΔΩ όλη τη λίστα
 
ΑΠΕ-ΜΠΕ
 
 
 
 
 

Ροζέ- Pink power!

Για δεκαετίες ολόκληρες τα ροζέ κρασιά ήταν σταλμένα στα πιο απομακρυσμένα ξερονήσια της οινικής εξορίας. Επικίνδυνα­ για την οινική ασφάλεια, βλέπετε, ιδιαίτερα μάλιστα από τη στιγμή που οι συνθήκες στην Ελλάδα ευνοούσαν, ευνοούν και θα ευνοούν την αναρρίχησή τους στην εξουσία.
Διότι, αλήθεια, πού αλλού έχουμε εννιά μήνες καλοκαίρι­ και ο κόσμος απολαμβάνει το κρασί του κυρίως στο τραπέζι, στο οποίο υπάρχουν ταυτόχρονα πιάτα με τελείως διαφορετικές απαιτήσεις από τα κρασιά που τα συνοδεύουν; Με λίγα λόγια, πού αλλού ένα ροζέ κρασί είναι τόσο –μα τόσο– ταιριαστό; Στη Νότια Γαλλία θα απαντήσετε. μα ακριβώς εκεί είναι που τα ροζέ κρασιά –τα καλύτερα του πλανήτη μάλιστα– βρίσκονται εδώ και καιρό στην εξουσία. Γιατί, λοιπόν, στην Ελλάδα τα ροζέ κρασιά βρίσκονταν μέχρι προσφάτως σε τέτοια ανυποληψία; 
Οι λόγοι πρέπει να αναζητηθούν σε όλους τους κρίκους της αλυσίδας του κρασιού, με πρώτους και καλύτερους τους τελικούς καταναλωτές οι οποίοι απαξίωναν τα ροζέ κρασιά.
Μέχρις ενός σημείου όχι άδικα, αφού η ποιότητά τους δεν άντεχε σε κριτική. Συνήθως προϊόντα ανάμειξης λευκών κι ερυθρών­ κρασιών αποτελούσαν τον Καιάδα στον οποίο κατέληγαν όλα τα προβληματικά­ σταφύλια που δεν μπορούσαν να βρουν το δρόμο τους στις «καλές» λευκές ή ερυθρές ετικέτες. Άλλες φορές, πάλι, αποτελούσαν αναγκαίες προσθήκες στην γκάμα των παραγωγών της εποχής, μια γκάμα που έπρεπε να καλύπτει όλα τα είδη και γούστα.
Να όμως που η άνοδος του επιπέδου των οινόφιλων και των παραγωγών φέρνει τα «αγανακτισμένα» ροζέ στο προσκήνιο, αφού και οι πρώτοι είναι διατεθειμένοι να τα βάλουν στο τραπέζι τους, και οι δεύτεροι­ έχουν αναβαθμίσει θεαματικά την ποιότητά τους. Ιδιαίτερα στο τελευταίο κομμάτι οι αλλαγές που έχουν λάβει χώρα είναι σημαντικές, τόσο­ στο επίπεδο της πρώτης ύλης όσο και της οινοποίησης αλλά και της γενικότερης φιλοσοφίας γύρω από αυτά.
Καταρχάς όλα τα καλά ροζέ παράγονται μόνο από ερυθρές ποικιλίες, οι φλούδες των οποίων παραμένουν μερικές ώρες μαζί με το μούστο μέχρι να λάβει και το επιθυμητό χρώμα αλλά και τα αρώματα. Μάλιστα, οι σύγχρονες τεχνικές που εφαρμόζονται­ κι εδώ κατά την οινοποίηση –όπως για παράδειγμα η εφαρμογή κρυοεκχύλισης των σταφυλιών πριν από τη ζύμωση– ενισχύουν αμφότερα τα ανωτέρω­ ζητούμενα, ενώ η χρήση ποικιλιών κατάλληλων για ροζέ κρασιά τους δίνει επιπλέον ποιοτικούς πόντους.
Δεν είναι, άλλωστε, τυχαία η ολοένα και συχνότερη παρουσία του ερυθρού Grenache, που με τις φτωχές χρωστικές και τις ελάχιστες τανίνες του κρίνεται ιδανικό για την παρασκευή ροζέ υψηλής ποιότητας. Από την άλλη, βέβαια, η ύπαρξη πολλών κι εξειδικευμένων σε συγκεκριμένα οινικά στιλ παραγωγών φέρνει τα ροζέ κρασιά κοντά σε αυτούς που πραγματικά τα πιστεύουν, με αποτέλεσμα η προσοχή που δίνεται στην παραγωγή τους αλλά και η ποιότητα της πρώτης ύλης να είναι ίδιες με αυτές των λευκών και κόκκινων –πιο «καταξιωμένων»– κρασιών.
Όλα τα παραπάνω αποτυπώθηκαν περίτρανα στη γευσιγνωσία, η οποία έφερε την κορυφαία δεκάδα σε βαθμολογίες άνω του 83,5/100 και ακόμη αρκετά κρασιά σε ελάχιστα χαμηλότερες. Έτσι, τα ποτήρια μας γέμισαν με απολαυστικά, δροσερά ροζέ στα οποία πρωταγωνίστησαν οι ποικιλίες Ξινόμαυρο, ­Αγιωργίτικο, Grenache και Syrah. Φυσικά, το χρώμα, τα αρώματα και το στιλ διέφεραν πολύ μεταξύ τους, γεγονός που επιτρέπει την επιλογή ενός ροζέ σχεδόν σε κάθε περίσταση.
Έτσι, τα πιο απαλά και τριανταφυλλένια μπορεί να αποτελέσουν ιδανικό απεριτίφ, τα πιο δροσερά και νευρικά ιδανικό πασπαρτού για ένα τραπέζι στο οποίο συνυπάρχουν ψαρικά και κρέατα, ενώ τα πιο γεροδεμένα το τέλειο αντίδοτο στις υψηλές θερμοκρασίες γύρω από ένα BBQ.
Επόμενο βήμα στη «ροζ» επανάσταση είναι η απεμπλοκή από τα έντονα αρώματα και την πληθωρικότητα και η στροφή προς έναν πιο «λευκό» και διακριτικό χαρακτήρα, κατά τα πρότυπα της Προβηγκίας, στοιχείο που θα κάμψει και τα τελευταία οχυρά­ ­αντίστασης, καθιστώντας έτσι τα ροζέ κρασιά ­πρωταγωνιστές στο ελληνικό τραπέζι.
 
ΠΗΓΗ:www.athinorama.gr
 
 
 
 

Το νέο τυρί-πόθος: Κοστίζει 1.000 ευρώ το κιλό και φτιάχνεται από γάλα γαϊδούρας [βίντεο]

Είναι το πιο ακριβό τυρί στον κόσμο, παράγεται μόνο σε μια φάρμα στην Σερβία και έχει ως πρώτη ύλη του το γάλα γαϊδάρας.
 Παρότι είναι εξαιρετικά σπάνιο αυτό το τυρί έχει αναδειχθεί ως ένα από τον πλέον υγιεινά φαγητά χάρις στις διατροφικές του αξίες. Το γάλα είναι πλούσιο σε πρωτεΐνη, κάλσιο και ωμέγα 3, που βοηθούν το καρδιοαγγειακό.
 Το τυρί και το ίδιο το γάλα γαϊδάρας έχει γίνει ιδιαίτερα δημοφιλές με ολοένα και περισσότερους ανθρώπους να εμφανίζουν δυσανεξία στα είδη του που κυκλοφορούν στην αγορά.
 Η υψηλή τιμή του τυριού βέβαια κάνει απαγορευτική την τοποθέτηση του στα ράφια των σούπερμαρκετ. Κοστίζει περισσότερο από 1.000 ευρώ το κιλό.
Ο Σλόμπονταν Σίμιτς είναι ο μόνος παραγωγός στον κόσμο και το κάνει στην φάρμα του στην Ζασάβιτσα, 50 μίλια δυτικά της πρωτεύουσας της Σερβίας. Ξεκίνησε με μόλις 12 γαϊδουράκια πριν 16 χρόνια, αλλά πλέον έχει στην κατοχή του 300.
 Ο λόγος που το τυρί, γνωστό ως «pule», είναι τόσο ακριβό είναι γιατί για να φτιαχτεί ένα κιλό τυριού χρειάζονται 25 λίτρα φρέσκου γάλατος. Το ζώο όμως παράγει πολύ λιγότερο γάλα από τις αγελάδες ή τις κατσίκες όμως πράγμα που περιπλέκει ακόμη περισσότερο τα πράγματα.
 Στη φάρμα του Σίμιτς οι γαϊδούρες αρμέγονται με τον παραδοσιακό τρόπο, τρεις φορές τη μέρα. Αλλά η δυσκολία στη δημιουργία του τυρί έγκειται στο γεγονός ότι το γάλα γαϊδούρας δεν έχει αρκετή καζεΐνη ώστε να πήξει. Ο παραγωγός λοιπόν κρατά ως επτασφράγιστο μυστικό την μέθοδό του.
 Η πλειονότητα του πληθυσμού δεν έχει δοκιμάσει ποτέ το pule λέγεται όμως πως έχει μια πλούσια, καρυδοειδή και γήινη γεύση με εύθραυστη υφή.
Γνωστός φαν του τυριού γαϊδούρας είναι το τενίστας Νόβακ Τζόκοβιτς, που σύμφωνα με τις φήμες κάποτε αγόρασε όλη την παραγωγή του Σίμιτς. Ο ίδιος βέβαια το αρνείται.
 Σύμφωνα με τον μύθο η βασίλισσα Κλεοπάτρα επίσης έδειχνε προτίμηση στο εν λόγω γάλα, όχι προς κατανάλωση όμως. Έκανε μπάνιο με το γάλα για να διατηρήσει την ομορφιά της.Είναι ανώτερο από το γάλα της αγελάδας γιατί προσφέρει πολλά στην υγεία. Έχει εξήντα φορές περισσότερη βιταμίνη C από το κοινό γάλα, είναι αντιαλλεργικό και έχει μόλις 1% λίπος.
 Η κατανάλωση ακόμη και ενός μικροσκοπικού κομματιού τυριού κάθε μέρα μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση του άσθματος και της βρογχίτιδας.
 Μέχρι να πέσει η τιμή του είναι βέβαιο ότι θα κρατήσει τις επωφελείς του ιδιότητες για τους λίγους που μπορούν να το αγοράσουν όμως.
 
 
 
 
 
Subscribe to this RSS feed