Θα μπορούσατε να φανταστείτε την ζωή σας χωρίς καφέ; Σίγουρα θα ήταν διαφορετική. Το πιθανότερο είναι ότι δε θα μπορούσατε να λειτουργήσετε τα πρωινά, ενώ θα χανόταν και μια από τις κύριες συνήθειες κοινωνικοποίησης.
Οι απαρχές της ιστορίας του καφέ στην Ελλάδα μας πηγαίνουν πίσω στην εποχή της Τουρκοκρατίας, όταν η Ελλάδα αποτελούσε ένα τμήμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της Θεσσαλονίκης, η οποία κατά τον 17ο αιώνα διέθετε περισσότερα από 300 καφενεία, στα οποία μπορούσες να συναντήσεις και Τούρκους αλλά και Έλληνες.
Το ίδιο συνέβαινε και σε άλλες πόλεις της Βορείου Ελλάδος, ενώ στην Αθήνα και την υπόλοιπη Ελλάδα τα καφενεία ήταν λιγότερα και πιο μικρά στα οποία σύχναζαν κατά κύριο λόγο Τούρκοι.
Η εξάπλωση του καφέ σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια ολοκληρώθηκε στο δεύτερο μισό του 18ου αιώνα, ενώ αφετηρία ήταν η Κωνσταντινούπολη.Έως και τις αρχές του 20ου αιώνα, η εισαγωγή του καφέ γινόταν σε συνδυασμό με προϊόντα όπως ζάχαρης και κακάο και πωλούνταν στα μπακάλικα της εποχής, ενώ η επεξεργασία του γινόταν στα σπίτια.
Μόλις στις παρυφές του προηγούμενου αιώνα άνοιξαν τα πρώτα καφεκοπτεία στα οποία εκτός από την πώληση του καφέ, πραγματοποιούταν και η επεξεργασία του. Μέσα από αυτά τα καφεκοπτεία ήρθαν και πολλά είδη καφέδων στην Ελλάδα, για να φτάσουμε στο 1936 όταν πια ιδρύεται και ο Σύλλογος Καφεκοπτών Αθήνας.
Όταν πια είχε καθιερωθεί η θέση του καφέ σε όλη την Ελλάδα, έκαναν την εμφάνιση τους και τα πρώτα προβλήματα, με διαφόρων ειδών παρεμβάσεις που αφορούσαν την την τιμή του καφέ, υποβαθμίζοντας ουσιαστικά το ίδιο το προϊόν, με τον κόσμο να στρέφεται προσωρινά προς τον στιγμιαίο καφέ.
Έτσι λοιπόν, ο παραδοσιακός τουρκικός καφές που στην πορεία μετονομάστηκε ελληνικός μετά τον διωγμό των Ελλήνων από την Κωνσταντινούπολη το 1955, παραμερίζεται. Ούτε η εισαγωγή του καφέ στα σούπερ μάρκετ δε βοήθησε ιδιαίτερα στην αναβάθμιση του, η αλλαγή επήλθε το 1980, όταν έγινε βασικό αίτημα το ζήτημα της ποιότητας και της τιμής του καφέ, μέσω διαρκών επίμονων απεργιών των καφεκοπτών.
Στη δεκαετία του 1990 όταν πια η αγορά είχε ανοίξει, η σημαντικότερη εξέλιξη ήταν η διάδοση του εσπρέσσο, με τον προσφιλή καφέ φίλτρου σταδιακά να παραγκωνίζεται, ενώ παράλληλα δημιουργήθηκαν και αρκετές αλυσίδες, με τον καφέ να γίνεται πια ένα προϊόν που βρίσκεται παντού.
Σήμερα ο καφές είναι κάτι παραπάνω από μια απλή συνήθεια: έχει εξελιχθεί σε ένα φαινόμενο. Ο καφές του Δρίτσα εδώ και χρόνια σέβεται και αναγνωρίζει τον καφέ ακριβώς όπως του αναλογεί, ενώ παράλληλα τιμά και τις διαδρομές του στην μακρά ελληνική παράδοση.
Το σίγουρο είναι πως ένα φλιτζάνι καφέ σημαίνει πολλά περισσότερα πέρα από την γευστική εμπειρία και το πλούσιο άρωμα που προσφέρει, αποτελεί μία μοναδική συντροφιά η οποία μας ακολουθεί σε όλα τα στάδια της ζωής μας.
ΠΗΓΗ:dritsascoffee.gr
Αχρείαστες ας είναι...
Άσπρο Ρύζι
Δεν είναι όλα τα ρύζια ίδια. Θα νομίζατε πως το καστανό και το λευκό ρύζι διαρκούν το ίδιο, αλλά αυτό είναι λάθος. Λόγω των ελαίων που υπάρχουν στο καστανό ρύζι, μπορεί να διαρκέσει το πολύ 6 μήνες, ενώ το λευκό ρύζι, μπορεί να κρατήσει ακόμα και για 30 χρόνια. Πράγμα που το κάνει εκπληκτικό αν σκεφτείς πως αυτό το καταναλώνουμε. Για να διαρκέσει τόσο, θα πρέπει να είναι αεροστεγώς κλεισμένα και σε μέρος σκοτεινό και με χαμηλή θερμοκρασία.
Μέλι
Το πιο παλιό βάζο μέλι που έχει βρεθεί, είναι 5500 χρόνων. Ποιος μπορούσε να φανταστεί πως διαρκεί τόσο το μέλι. Τα λουλούδια και οι μέλισσες πάνε μαζί για να δημιουργήσουν αυτή την φανταστική τροφή. Είναι υψηλά οξειδωτικό, με πολύ χαμηλή υγρασία κάτι που δημιουργεί ευνοϊκό περιβάλλον που δεν εκτίθεται σε βακτήρια. Αν και μπορεί να πάρει υγρασία από το περιβάλλον, αν θερμανθεί, στραγγιστεί και σφραγιστεί κατάλληλα, μπορεί να κρατήσει για πάντα. Αυτό είναι κάτι που ούτε κι εγώ ήξερα, και φρόντισα να προμηθευτώ.
Αλάτι
Αυτό είναι λίγο πολύ γνωστό. Θέλω να πω, χρησιμοποιούμε το αλάτι για να διατηρήσουμε άλλα τρόφιμα. Είναι λογικό λοιπόν πως το αλάτι το ίδιο, μπορεί να κρατήσει για πολύ μεγάλο διάστημα. Το αλάτι του εμπορίου που αγοράζουμε, μπορεί να κρατήσει μέχρι 5 χρόνια το πολύ κι αυτό αν προσθέσουμε ιώδιο. Αλλά στο κάτω κάτω, ποιος θα χρησιμοποιούσε αλάτι περισσότερο κι από 5 χρόνια ακόμα και σε έκτακτες συνθήκες;
Σόγια
Ούτε αυτό μας εκπλήσσει. Από μόνη της η σόγια προστίθεται για να διατηρήσουμε άλλα τρόφιμα ενώ στο ψυγείο διατηρείται για χρόνια.
Ζάχαρη
Εδώ το πιο σημαντικό είναι η υγρασία. Αν κρατήσουμε την υγρασία εκτός, τότε θα μπορέσει να διαρκέσει περισσότερο. Λένε πως όπως αποθηκεύσεις την ζάχαρη σου, κι όσο πιο μακριά κρατήσεις την υγρασία, τόσο περισσότερο θα κρατήσει.
Ξερά Φασόλια
Τώρα, από προσωπική πείρα, μπορώ να σας διαβεβαιώσω πως τα φασόλια κρατάνε πολύ. Πάρα πολύ. Και το ξέρει κάθε φτωχικό σπίτι. Όταν ήταν ώρα για φαγητό, και ήμασταν σε δύσκολη οικονομική κατάσταση, θα μουλιάζαμε φασόλια για λίγες ώρες και μετά τα μαγειρεύαμε. Υπάρχουν έρευνες που έχουν δείξει πως ακόμα και μετά από 3 δεκαετίες, κρατάνε αν και μπορεί να έχει αλλοιωθεί κάπως η γεύση τους.
Καθαρό σιρόπι σφενδάμου
Λέξεις όπως το «για πάντα», δεν θα έπρεπε να χρησιμοποιούνται έτσι απλά. Παρ’όλα αυτά, το Πανεπιστήμιο της Γιούτα, έκανε έρευνες και απέδειξε πως το σιρόπι σφενδάμου, κρατάει για πάντα. Κυριολεκτικά. Αντιστέκεται στα μικρόβια, καλύτερα από οποιοδήποτε άλλο τρόφιμο.
Γάλα σε σκόνη
Αν και δεν είναι και τόσο γευστικό, θα κρατήσει πολύ περισσότερο από το φρέσκο γάλα. Όλοι έχουμε ακούσει πόσο άσχημα μυρίζει το γάλα όταν χαλάσει. Γίνεται σύντομα και συνήθως στο φρέσκο γάλα πολύ πολύ γρήγορα. Σίγουρα λοιπόν, δεν θα σε ενοχλήσει η γεύση του γάλακτος σε σκόνη.
Αλκοολούχα ποτά
Κι αυτό έρχεται από προσωπική μου εμπειρία. Πολλές φορές έτυχε να πιω κάποιο «σκληρό» ποτό αντί για κάποιο ελαφρύ, φρουκτώδες διαπιστώνοντας πως αυτά, μετά από ένα διάστημα αλλοιώνονται και χαλάνε πολύ γρήγορα. Σε κάθε περίπτωση επιλέγεις τα καθαρά, αλκοολούχα ποτά
Αποξηραμένο κρέας
Μέχρι πρότινος δεν το είχα ξανακούσει. Είναι σαν βοδινό κρέας αλλά ονομάζεται αποξηραμένο. Αποξηραμένο κρέας, με μούρα και καρπούς, δίνει ένα εξαιρετικό φαγητό που μπορεί να μαγειρευτεί με πολλούς τρόπους. Είναι κάτι παράξενο μεν αλλά πολύ χρήσιμο.
Η πρόταση συγκέντρωσε 376 ψήφους, δηλαδή τρεις λιγότερες από την απόλυτη πλειοψηφία που απαιτούνταν.